De taal van je handen is waar je kind in eerste instantie mee leeft en naar luistert. Je raakt je kind voortdurend aan, want hij kan nog niet veel zelf doen. Dus in het dragen, oppakken, neerleggen, in het aan- en uitkleden en het verschonen is er fysiek contact.
Wat voor boodschap krijgt je kind van je handen?
- Zijn ze zacht en liefdevol of zijn ze functioneel en zakelijk?
- Zijn ze rustig en geduldig of snel en ongeduldig?
- Zijn ze zelfverzekerd of eerder onzeker?
- Zijn ze blij en vriendelijk of zijn ze somber en moe of moedeloos?
En waar is je aandacht terwijl je je kind verzorgd? Wat vertelt dat aan je kind?
- Ben je helemaal in het moment met je kind of zijn je gedachten vol zorgen over morgen of wat je allemaal vandaag nog moet doen?
- Laat je je kind merken dat je met hem bezig bent door tegen hem te praten of heb je de televisie aanstaan of de radio en luister je daarnaar?
- Of praat je met je bezoek of je partner?
Een opmerkelijke eigen ervaring
Op de Child’Space Training in Amsterdam deden we een oefening met elkaar. We waren opgedeeld in groepjes van 2. Om de beurt waren we ‘moeder’ en de ander was dan ‘kind’. We moesten elkaar een jas aantrekken. Er waren 2 voorgestelde manieren.
- De eerste was: terwijl je je ‘kind’ de jas aantrok moest je ondertussen aan de andere kant dan waar je ‘kind’ was met een andere ‘moeder’ praten.
- De tweede was: je deed je ‘kind’ de jas aan terwijl je ondertussen met haar praatte en er met je volle aandacht bij was.
Ik was zowel ‘moeder’ als ‘kind’. Het was heel bijzonder te ervaren hoe ik me in de eerste situatie als ‘kind’ een ding voelde. Dat was een heel onaangename ervaring en ik begreep hierdoor heel goed hoe dat voor baby’s die voortdurend aan en uit gekleed worden dus heel naar is om op die manier verzorgd te worden. In de tweede situatie voelde ik me gezien en dat verwarmde me vanbinnen. Alsof alles meer ging leven in mij en de energie vrij kon stromen. Ik wist niet dat het zoveel verschil kon maken. Hoe heb ik dat eigenlijk met mijn dochter gedaan? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik me hier niet bewust van was. Deze oefening maakt duidelijk hoe belangrijk het is om, terwijl je met je baby bezig bent, ook echt helemaal alleen daar mee bezig te zijn, dus niet nog met iets anders tegelijk. Althans het grootste deel van de tijd dat je samen bezig bent.
De taal van je handen in de verzorging van je baby is je baby’s eerste contact met de buitenwereld! Welke boodschap wil je dat je kind eruit haalt over de buitenwereld? Hoe wil je dat zij zich in die wereld voelt? Ik hoop gezien en warm van binnen!
